Hof Arnhem-Leeuwarden heeft navorderingsaanslagen van de zwartspaarder die de betrouwbaarheid van de tipgever wilde toetsen vernietigd.
Enig weken geleden ontstond er commotie omdat de president van Hof Arnhem-Leeuwarden aangifte had gedaan tegen twee leidinggevenden van het ministerie van Financiën. Twee belastingambtenaren die moesten getuigen in een zwartspaarderzaak die voor Hof Arnhem-Leeuwarden diende, weigerden een verklaring af te leggen over wie de tipgever was. Via de tipgever had de Belastingdienst informatie gekregen over 76 rekeningen bij een bank in Luxemburg. Volgens die gegevens had de zwartspaarder daar ook een rekening. De Belastingdienst heeft echter aan de tipgever beloofd diens identiteit niet bekend te maken. De leidinggevenden van het ministerie zouden daarom aan de ambtenaren opzettelijk instructie hebben gegeven om voor de rechter te zwijgen. Volgens Hof Arnhem-Leeuwarden bestaan er echter geen gewichtige redenen om de naam van de tipgever geheim te houden. Daarbij maakt het niet uit dat het bekend maken van de identiteit van de tipgever mogelijk civielrechtelijk onrechtmatig is. Het hof vernietigt daarom de meeste navorderingsaanslagen en beschikkingen heffingsrente. Ook vindt het hof dat de zwartspaarder in zijn procesbelang is geschaad. Het feit dat de aanslag van 71 van de 76 aangeschreven bankrekeninghouders onherroepelijk vaststaat, maakt niet dat alle informatie juist is. Bovendien blijkt uit getuigenverhoren dat de Belastingdienst niet heeft onderzocht hoe de tipgever aan de informatie is gekomen. Verder heeft de zwartspaarder in eerste instantie, bij de rechtbank, niet de mogelijkheid gekregen om de ambtenaren van de Belastingdienst te horen. Bron: Hof Arnhem-Leeuwarden, 3-02-2015

Het aantal werknemers dat onder de bouw-cao werkzaam is, is voor het eerst onder de 100.000 gezakt. Dat blijkt uit cijfers van pensioenuitvoerder APG. Op 1 februari 2015 werden in totaal 98.855 bouw-cao-werknemers geteld, ruim 3600 minder dan vorig jaar december en bijna 2400 minder dan aan het begin van vorige maand.
Medio 2009, toen de crisis echt vat kreeg op de bouwsector, vielen er nog ruim 163.000 bouwplaats- en uta-werknemers onder de bouw-cao. Sindsdien is het aantal met 40% teruggelopen. Momenteel werkt nog maar een kwart van alle bouwvakkers onder de bouw-cao. Met 100.000 zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers) en 20.000 uitzendkrachten en gedetacheerden, lopen er dagelijks ook 180.000 werknemers op de bouwplaats rond die verloond worden onder een andere cao dan de bouw-cao. Bron: Cobouw, 4-02-2015

Na moeizame onderhandelingen is er onlangs een onderhandelingsresultaat tot stand gekomen voor de detailhandel Aardappelen, groente en fruit. Zonder deelname van de FNV, overigens. Deze bond haakte af omdat de loonaanpassing volgens hen te mager was. Hierdoor was aan werknemerskant alleen CNV Dienstenbond van de partij.
De vorige cao liep af op 1 april 2014 maar had nog 'doorwerking' tot 1 april dit jaar. De nieuwe cao zal een looptijd hebben vanaf 1 april 2014 tot en met Om ruimte te vinden voor het cao-akkoord besloten de partijen de aanvullende regeling in de pensioenregeling af te schaffen. De AGF-detailhandel is een van de weinig bedrijfstakken waar ze zo'n extra regeling kennen. De premie hiervoor, 3,15%, werd voor de helft door de werkgevers en voor de helft door de werknemers betaald. Door het vrijvallen van die premie ontstond er ruimte voor een akkoord. De werknemers krijgen hierin tweemaal een loonsverhoging van 1,5%: per 1 februari 2015 en per 1 augustus 2015. Door het wegvallen van de extra pensioenpremie valt de loonsverhoging gemiddeld genomen laag uit. Dit verschilt een beetje per bedrijf en is afhankelijk van het personeelsbestand. Bron: AGF Detailhandel, 30-01-2015

Ontvangt in verband met de beëindiging van de arbeidsovereenkomst een vergoeding dan is dat in principe belast loon. Meent men dat (een deel van) de som een vergoeding van immateriële schade betreft, en daarom onbelast zou zijn, dan zal men dit moeten aantonen.
De dienstbetrekking van een werknemer wordt in 2009 op diens verzoek door de kantonrechter ontbonden wegens een verstoorde arbeidsrelatie. De werknemer krijgt daarbij een ontslagvergoeding van € 35.000 toegekend, die wordt gestort in een stamrecht-bv. Vervolgens procedeert hij over zijn werkloosheidsuitkering, waarbij ook de werkgever een rol had. Uiteindelijk zijn de werknemer en zijn voormalige werkgever op aandringen van het ministerie van OC&W een mediationtraject gestart. Dit leidt ertoe dat aan de werknemer een bedrag van € 175.000 wordt toegekend, waarvan € 90.000 (betreffende WW- en pensioenberekeningen) in de stamrecht bv wordt gestort en € 85.000 als schadevergoeding naar de privérekening wordt overgemaakt. De inspecteur heeft gesteld dat € 85.000 is belast als loon uit vroegere dienstbetrekking. De werknemer bestrijdt dit. Volgens hem is er sprake van een onbelaste vergoeding voor door hem geleden immateriële schade. Volgens het hof moet de werknemer aannemelijk maken dat (een deel van) het bedrag niet zozeer zijn grond in de dienstbetrekking vindt dat het als daaruit genoten moet worden aangemerkt. Omdat de werknemer daar niet in slaagt, dient volgens het hof het volledige bedrag van € 175.000 ter vervanging van gederfd of te derven loon uit (vroegere) dienstbetrekking. In die bewijslast slaagt belanghebbende volgens het hof echter niet. En voor zover de werknemer meent dat het bedrag van € 85.000 een vergoeding was voor het psychisch leed als gevolg van de ontslagperikelen, dan is dit volgens het hof psychisch leed dat inherent is aan de afwikkeling van het ontslag. Ook een daarvoor toegekende vergoeding moet worden aangemerkt als loon uit dienstbetrekking. Bron: Hof Arnhem-Leeuwarden 16-12-2014 (publ. 9-01-2015)

Een werknemer die twijfelt over het oordeel van een bedrijfsarts moet de mogelijkheid krijgen om een second opinion bij een onafhankelijke bedrijfsarts vragen. Ook moet elke werknemer het wettelijk recht krijgen om de bedrijfsarts te spreken. Dat zijn enkele van de voornemens in de kabinetsreacties op het advies van de Sociaal-Economische Raad (SER) over de toekomst van de arbeidsgerelateerde zorg.
Het kabinet constateert dat er geen breed draagvlak is om het stelsel van arbeidsgerelateerde zorg aan te passen. Het kabinet wil daarom inzetten op concrete maatregelen die de dienstverlening in de bedrijfsgezondheidszorg en de reguliere zorg verbeteren en waarbij de werkgever de regie over het verzuimbeleid behoudt. Een van de voorgestelde maatregelen is dat arbodiensten en bedrijfsartsen voor een onafhankelijke klachtenregeling moeten zorgen voor werknemers en werkgevers die niet tevreden zijn over de behandeling. Werkgevers worden verplicht om een basiscontract af te sluiten met de arbodienst of bedrijfsarts waarin een aantal zaken zijn vastgelegd. Het kabinet wil in wetgeving de grondslag van het basiscontract en de elementen die daar deel vanuit maken preciseren. Een werkgever kan zelf aanvullende afspraken maken met de bedrijfsarts of arbodienst over de verdere invulling van de bedrijfsgezondheidszorg. Bron: Min SZW 28-01-2015