Nederland en Marokko zijn begin juni aanpassingen van het socialezekerheidsverdrag overeengekomen. De Nederlandse ambassadeur in Marokko en de Marokkaanse minister van Sociale Zaken ondertekenden in Rabat de aangepaste verdragstekst. Dat betekent dat Nederland het verdrag niet zal opzeggen.
September vorig jaar lagen er al politieke afspraken tussen beide landen over het wijzigen van het sociale zekerheidsverdrag. Die zijn nu vastgelegd in een aangepast verdrag. Afgesproken is om het zogenaamde woonlandbeginsel (hoogte van de uitkering afhankelijk maken van het prijspeil in het betreffende land) in te voeren voor geëxporteerde uitkeringen zoals de Algemene Nabestaandenwet, de gedeeltelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering (WGA), toeslagen in het kader van arbeidsongeschiktheid en kinderbijslag. Vanaf 2021 wordt de export van kinderbijslag gestopt, daarnaast wordt de vergoeding van de kosten van medische zorg (bij tijdelijk verblijf) beëindigd. Door de vertraging gelden de afspraken vanaf 1 oktober 2016, in plaats van het aanvankelijk beoogde 1 januari 2016. In aanvulling op dat eerdere akkoord is afgesproken dat Akw-gerechtigden en gedeeltelijke arbeidsongeschikten (WGA), die niet in bezwaar en beroep zijn gegaan, op dezelfde manier behandeld worden als Anw-gerechtigden. Daarnaast zijn er werkafspraken gemaakt over de wijze van uitvoeren van vermogensonderzoeken in Marokko in het kader van in Nederland verstrekte uitkeringen op grond van de Participatiewet. Het beleid ten aanzien van de export van uitkeringen naar de Westelijke Sahara is niet veranderd. De nieuwe verdragsregels zullen de rechten van huidige uitkeringsgerechtigden niet aantasten, maar alleen worden toegepast op gerechtigden wiens recht ontstaat op of na 1 oktober 2016. Nu er een aangepast verdrag is overeengekomen, zal het socialezekerheidsverdrag met Marokko niet worden opgezegd. De verdragen tot wijziging van het Algemeen Verdrag inzake Sociale Zekerheid en het daarbij behorende Administratief Akkoord met Marokko zijn inmiddels aan de Kamer voorgelegd. Bron: Min SZW 5-06-2016

De Belastingdienst meldt dat de uitspraak op de bezwaren tegen de pseudo-eindheffing hoog loon (crisisheffing) voor werkgevers die met de fiscus een vaststellingsovereenkomst hebben gesloten nog even op zich laten wachten. Twee van de dertien proefprocedures gaan door naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM). Pas nadat het EHRM heeft geoordeeld, zal de Belastingdienst uitspraak doen op de bezwaarschriften.
Werkgevers die bezwaar maakten tegen de crisisheffing, konden zich met een vaststellingsovereenkomst aansluiten bij proefprocedures. In de vasstellingsovereenkomsten is afgesproken dat de uitkomst van proefprocedures leidend zijn voor de uitspraak op bezwaar. Aan de Hoge Raad zijn inmiddels elf van de dertien proefprocedures voorgelegd. Op 29 januari 2016 heeft de Hoge Raad geoordeeld dat de crisisheffing niet in strijd is met de nationale en Europese wetgeving. Het ging toen om één proefprocedure en één individuele procedure. Daarna heeft de Hoge Raad in nog tien proefprocedures hetzelfde geoordeeld. Twee van deze proefprocedures worden nu voorgelegd aan het EHRM. Voor de werkgevers die bezwaar hebben gemaakt tegen de crisisheffing maar geen vaststellingsovereenkomst met de fiscus hebben gesloten, gaat het proces van bezwaar en beroep gewoon door. Dit betreft zaken veelal waarin is aangevoerd dat er sprake is geweest van een individuele en excessieve last. Bron: Belastingdienst 7-06-2016

Als eerste werkgever in de chemische industrie biedt SABIC Bergen op Zoom medewerkers de mogelijkheid om hun eigen rooster samen te stellen. Het aantal overuren daalde hierdoor met bijna vijftig procent en het ziekteverzuim verminderde met twintig procent. SABIC won hiermee onlangs de Responsible Care-prijs van de VNCI.
SABIC wil tijdig het hoofd bieden aan maatschappelijke issues als de vergrijzing en het optrekken van de pensioengerechtigde leeftijd tot 67 jaar. Daarnaast toont onderzoek aan dat medewerkers die zeggenschap hebben over hun eigen werktijden gemotiveerder naar hun werk gaan, creatiever en productiever zijn en minder vaak ziek. Aanleiding voor SABIC om een uitgebreide pilot te starten, waarin medewerkers in Bergen op Zoom en de organisatie veel leerden over zelfroosteren. In 2015 werden de afspraken vastgelegd in de cao en konden de medewerkers hun eigen rooster samenstellen. Zeventig procent van de werknemers wil niet meer terug naar de oude situatie. Volgens de jury is de traditionele aanpak van de ploegendienst met dit project doorbroken en beweegt het project tegelijkertijd mee met de veranderingen in de samenleving, zoals individualisering en eigen verantwoordelijkheid. Bron: VNCI 2-06-2016

Het cao-jaar 2016 verloopt tot dusver relatief rustig. Vergeleken met vorige jaren is het aantal stakingen totnutoe laag (zeven), en de verwachting is niet dat de komende weken stakingsacties zullen plaatsvinden. Het gemiddeld aantal stakingen in de eerste helft van het jaar is sinds 1999 14, een aantal dat vorig jaar bijna werd gehaald (heel 2015 25 stakingen). Het aantal afgesloten akkoorden ligt dit jaar juist weer relatief hoog.
Werkgeversvereniging spreekt van een 'tamelijk rustig verlopend cao-seizoen met een relatief hoog aantal nieuwe akkoorden en relatieve arbeidsrust'. In 2016 lopen 418 cao's af, voor 2 miljoen werknemers. Tot dusver werden dit jaar 143 cao's afgesloten voor 1,4 miljoen werknemers. Dat is 34% van alle cao's die in 2016 aflopen - procentueel iets meer dan in andere jaren in de eerste vijf maanden. In mei werden 18 nieuwe akkoorden gesloten. De door werkgevers en werknemers vorige maand afgesloten cao's kennen een loonafspraak van 1,5%, gelijk aan het gemiddelde van de eerdere maanden van dit jaar. Afgezien van de uitschieters bij de overheid is de trend in het cao-jaar een voortzetting van de afgelopen twee jaar en daarbij opmerkelijk stabiel. Loonafspraken in de marktsector bevinden zich vrijwel allemaal op de bandbreedte tussen 1,0% en 2,0% waarbij laatstgenoemd percentage het vaakst voorkomt. Bron: AWVN 7-06-2016

Een hondeneigenaar, die één van zijn drie honden aan zijn bv verkoopt, kan niet persoonlijk worden aangeslagen voor de hondenbelasting van die hond. Het houden van een hond is niet voorbehouden aan natuurlijke personen zoals door de gemeente wordt gesteld.
De bestuurder/dga van een bv verkoopt in januari 2014 één van zijn privé gehouden honden aan zijn bv. In maart 2014 doet de bestuurder namens de bv aangifte hondenbelasting bij de gemeente. In de aangifte is vermeld dat de hond sinds januari eigendom is van de bv. De gemeente legt op 30 april 2014 een aanslag hondenbelasting op aan de bestuurder voor de hond die eigendom is van de bv. Volgens de Verordening hondenbelasting 2014 van de gemeente wordt als houder van een hond aangemerkt ‘degene die onder welke titel dan ook een hond onder zich heeft, tenzij blijkt dat een ander de houder is’. De bestuurder maakt bezwaar tegen de aanslag omdat hij van mening is dat de bv na verkoop van de hond houder is van de hond. Hof Den Haag oordeelde dat het uitoefenen van de feitelijke macht doorslaggevend is voor het houderschap. De hond wordt sinds januari gehouden door de bv. Uit de door de bestuurder en de bv gesloten overeenkomst waarbij de hond door de bestuurder aan de bv is verkocht, noch uit enig ander feit kan worden afgeleid dat de hond na de levering in bezit van de bestuurder is gebleven en/of dat de bestuurder de hond na de levering voor de bv is gaan houden. Volgens de gemeente is het houden van een hond in de zin van de wet naar zijn aard enkel voorbehouden aan natuurlijke personen, omdat alleen natuurlijke personen de macht kunnen uitoefenen over een hond. Volgens de Hoge Raad gaat die stelling uit van een onjuiste opvatting van het begrip ‘houden’ in de zin van artikel 226 lid 1 van de Gemeentewet en is daarom onjuist. De gemeente wordt in het ongelijk gesteld. Bron: HR 3-06-2015